پیش بینی گرایش نوجوانان به اعتیاد براساس ویژگی های شخصیتی و شیوه های فرزندپروری به منظورارایه ی مدلی برای پیشگیری

  دوره ی  نوجوانی، دوره ی  مهمی است که با فرایند شکل­گیری هویت همراه است. قسمتی از این فرایند رشدی، خطرجویی است که به شکل رفتارهای جنسی ناسالم، مصرف الکل، سیگار و سایر مواد نشان داده می­شود. ویژگی­های شخصیتی و سبک­های فرزندپروری در دوران حساس نوجوانی می­تواند زمینه را برای گرایش به اعتیاد فراهم کند. هدف این پژوهش، ارایه ی  مدلی برای پیش­بینی گرایش نوجوانان به اعتیاد براساس ویژگی­های شخصیتی و سبک های فرزند پروری بود. بدین منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 500 نفر از دانش­آموزان دبیرستان­های دخترانه و پسرانه ی  شهر قزوین به صورت تصادفی انتخاب و از نظر نگرش به اعتیاد، پنج عامل بزرگ شخصیت و سبک­های فرزندپروری مورد آزمون قرار گرفتند.  نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بین روان­رنجورخویی، بازبودن به تجربه، وجدانی بودن و سبک­های فرزندپروری (سهل­گیر، مستبد و مقتدر) با نگرش به اعتیاد کلی دانش­آموزان رابطه ی  معنادار وجود دارد. طبق مدل به دست آمده، با افزایش نمره ی  افراد در این متغیرها، شانس مثبت شدن نگرش به مصرف مواد افزایش خواهد یافت. به نظر می رسد که ویژگی­های شخصیتی و سبک­های فرزندپروری  بانگرش به اعتیاد در دانش­آموزان دختر و پسر رابطه ی  معناداری دارند و می­توانند در پیشگیری ازگرایش به اعتیاد موثر باشند.